Verplichte investeringen in Europese films en tv-series voor VOD-platformen

Door de invoering van de Audiovisual Media Services Directive (AVMSD) hebben verschillende EU lidstaten regels ingevoerd die ervoor zorgen dat buitenlandse VOD-aanbieders (Video-On-Demand) zoals Netflix moeten investeren in Europese producties. Dit boekhoofdstuk maakt een analyse van deze maatregel, die bedoeld is om meer gelijkheid te creëren tussen traditionele televisiezenders en online (streaming)diensten. De auteurs tonen aan dat dit soort investeringsverplichtingen kunnen gebruikt worden om meer financiële steun voor Europese producties te verkrijgen en om te zorgen dat de contractuele afspraken tussen onafhankelijke producenten en VOD-aanbieders doeltreffend zijn.

• Op basis van hun kenmerken kunnen de investeringsverplichtingen voor VOD-aanbieders in vier categorieën worden verdeeld:
  • Heffing betalen aan fondsen
  • Rechtstreekse bijdrage aan Europese audiovisuele producties door de aankoop van rechten
  • Keuzevrijheid om te investeren via een heffing of directe bijdrage
  • Een combinatie van een heffing en een directe bijdrage
• Het boekhoofdstuk analyseert ook deze verschillende benaderingen om te bepalen welke VOD-aanbieders onder de verplichting vallen.

• De auteurs stellen dat er vier beleidsdomeinen zijn waarin dit soort investeringsverplichtingen worden gebruikt om de film- en televisie-industrie te ondersteunen:
  • Financiële steun voor film- en televisieproductie
  • Behoud van de intellectuele eigendomsrechten (IP-rechten)
  • Releasedata (de geplande periodes waarin een film of tv-show beschikbaar wordt gemaakt op verschillende platformen)
  • Publieke steun voor producties op de VOD-diensten
• In de conclusie benadrukken de auteurs dat de EU-lidstaten niet enkel kunnen bepalen hoeveel de VOD-aanbieders moeten investeren, maar ook in welke soorten film- en televisieproducties ze moeten investeren. Op die manier kunnen ze zorgen voor voldoende diversiteit.

• Of de beleidsinterventie het gewenste effect zal hebben is afhankelijk van hoe goed de investeringsverplichting aansluit bij de strategische lange-termijndoelen die zijn vastgelegd in de nationale kaders voor film- en audiovisuele diensten.

• De auteurs stellen dat de concurrentiedruk om controle te krijgen over de intellectuele eigendomsrechten (inclusief secundaire rechten) beleidsmakers ertoe heeft aangezet om met verschillende beleidsontwerpen van investeringsverplichtingen te komen. Het doel daarbij is om de economische levensvatbaarheid van onafhankelijke productiemaatschappijen te versterken en hen een drukkingsmiddel te geven om activa te creëren.